Η σουηδική κυβέρνηση έχει καταστήσει δύσκολο τον έλεγχο της δημοσιονομικής πολιτικής, λέει η Εθνική Ελεγκτική Υπηρεσία (Riksrevisionen). Η δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης βασίζεται σήμερα σε διάφορους ισχυρισμούς χωρίς να αναφέρει τις πηγές όπως επίσης και σε κρυφούς υπολογισμούς.
Από τον έλεγχο του προϋπολογισμού του περασμένου έτους που έκανε η Εθνική Ελεγκτική Υπηρεσία προκύπτει ότι έχει γίνει δυσκολότερος ο έλεγχος της οικονομικής πολιτικής. Ο τρόπος με τον οποίο η σουηδική κυβέρνηση διενεργεί διάφορες μετρήσεις έχει γίνει πιο περίπλοκος. Επίσης, δεν εξηγεί πώς κάνει τις μετρήσεις και για ποιο λόγο τις κάνει.Η κυβέρνηση συχνά αναφέρεται στην “έρευνα” χωρίς ωστόσο να αναφέρει την πηγή και αρκετοί σημαντικοί υπολογισμοί λείπουν.
Πώς υπολόγισε το ποσό των 13 δισεκατομμυρίων κορωνών που έχει διατεθεί για μεταρρυθμίσεις είναι ένα θέμα όπου δεν υπάρχουν υπολογισμοί. Η Εθνική Ελεγκτική Υπηρεσία αναφέρει επίσης ότι δεν είναι δυνατόν να δει κανείς ότι η κυβέρνηση πράγματι έχει εξετάσει και το πώς κινείται το υπόλοιπο του προϋπολογισμού, όταν έκανε την αξιολόγησή της.
Στον προϋπολογισμό της η σουηδική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον δικό της τρόπο μέτρησης όσον αφορά το πλεόνασμα που στοχεύει, μέσω μιας σειράς ενδείξεων, οι οποίες μάλιστα έχουν αυξηθεί με την πάροδο των ετών. Το πώς οι ενδείξεις αυτές θα πρέπει να ερμηνεύονται και να αξιολογούνται μεταξύ τους παραμένει ανεξήγητο. Συνεπώς, είναι δύσκολο να κατανοηθεί η πραγματική κατάσταση της δημοσιονομικής πολιτικής.
Η κυβέρνηση έχει επίσης δραστικά περικόψει στην έκθεσή της για το πώς λειτουργεί η πολιτική της στον εργασιακό τομέα. Η Εθνική Ελεγκτική Υπηρεσία αποκαλεί την έκθεση απολογισμού της κυβέρνησης «περιληπτική» τόσο λόγω της απροσεξίας με αναφορές όσο και για μεταρρυθμίσεις που η κυβέρνηση έχει παραλείψει να αναφέρει. Η Εθνική Ελεγκτική Υπηρεσία λέει ότι από όσα η κυβέρνηση έχει γράψει είναι δύσκολο να δει κανείς εάν οι προσπάθειες της κυβέρνησης για νέες θεσεις εργασίας ήταν επιτυχείς.
Η κυβέρνηση δίνει επίσης πενιχρή πληροφόρηση για τον καθορισμό του ανώτατου επιπέδου των δημοσίων δαπανών. Αρκέστηκε μόνο στο να σημειώσει ότι το ανώτατο όριο για τις δαπάνες δεν έρχεται σε σύγκρουση με τους στόχους της. Όμως, το ανώτατο όριο των δαπανών θα έπρεπε να είχε αιτιολογηθεί βάσει των στόχων, λέει η Εθνική Ελεγκτική Υπηρεσία, αλλιώς το ανώτατο όριο δαπανών δύναται να αποτελέσει ένα αιχμηρό εργαλείο, όταν πρόκειται για τη δημιουργία πλεονάσματος στο εθνικό ταμείο.
Η κυβέρνηση πρέπει να μειώσει το σημερινό ανώτατο όριο δαπανών, το οποίο η Εθνική Ελεγκτική Υπηρεσία πιστεύει ότι είναι υπερβολικά υψηλό σήμερα.