Πέθανε ο Μανώλης Ρασούλης

Απο την Ελευθεροτυπία:”Ο διάσημος και ιδιαίτερα αγαπητός λαϊκός τραγουδιστής, στιχουργός, ποιητής, συγγραφέας, αρθρογράφος και αγωνιστής της
αριστεράς Μανώλης Ρασούλης βρέθηκε σήμερα το πρωί νεκρός στο σπίτι του στην Θεσσαλονίκη σε ηλικία 66 ετών.

Μέχρι στιγμής τα αίτια του θανάτου παραμένουν αδιευκρίνιστα. Το τελευταίο διάστημα ο Μανώλης Ρασούλης ζούσε απομονωμένος.

Το καλλιτεχνικό και συγγραφικό του έργο εξαιρετικά μεγάλο και πολυσχιδές, με πολύ πλούσια δισκογραφία (βλ παρακάτω λίστα) και πολλές εκδόσεις βιβλίων (πχ Οι «Εβραίοι  είναι Έλληνες-Κρήτες», «Εδώ είναι του Ρασούλη», «Τι είδε ο Βουκεφάλας 15 χρόνια Σαλονίκη» κ.α.). Πολλές φορές ο Ρασούλης διαφώνησε με το λεγόμενο “μουσικό καθεστώς”, όπως και με τις δισκογραφικές εταιρείες και δεν δίστασε να αποχωρήσει, εκφράζοντας ελεύθερα τις απόψεις του. Θεωρήθηκε “αιρετικός” και “εκκεντρικός” και τα τελευταία χρόνια σχεδόν αποσύρθηκε από τα καλλιτεχνικά δρώμενα.

Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1945 στο Ηράκλειο της Κρήτης .
Γιός ενός χρυσοχόου, στα παιδικά του χρόνια έψαλε στον Πολιούχο ‘Αγιο Μηνά. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία τραγουδώντας ερασιτεχνικά στην Πλάκα, ενώ παράλληλα δούλευε στην εφημερίδα της αριστεράς “Δημοκρατική Αλλαγή”.
Στην διάρκεια της δικτατορίας φεύγει για το Λονδίνο, όπου και θα παραμείνει 6 χρόνια. Οργανώνεται στο Τροτσκιστικό κίνημα όπου και γνωρίζεται με την Βανέσα Ρεντγκρεϊβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε πολιτικές παραστάσεις. Στο Λονδίνο έγινε και συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή. Τον Μαϊο του ‘68 πήρε μέρος στην εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι.
Λίγο μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έρχεται στην Ελλάδα και η μεταπολίτευση θα τον βρει εργαζόμενο στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη. Τότε είναι που τον καλεί και ο Μάνος Λοϊζος και τραγουδούν μαζί τα “Νέγρικα” με την Μαρία Φαραντούρη.
Η συνεργασία του με το Νίκο Ξυδάκη στα “Δήθεν” είναι που θα τον καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς  της γενιάς του, με επιτυχίες όπως “Αχ Ελλάδα”, “Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια”, ” Πότε Βούδας, πότε Κούδας”, ” Το κοτλέ παντελονάκι”, ” Τίποτα δεν πάει χαμένο”.
Τα τραγούδια του έγιναν γνωστά σε Ισραήλ, Τουρκία, Σερβία μέχρι και την μακρινή Ιαπωνία.

Δισκογραφία

* Νέγρικα (Γ. Νεγρεπόντη, Μ. Λοίζου, Μ. Φαραντούρη), 1974

* Νέος Ερωτόκριτος (Ν. Μαμαγκάκης, Π. Πρεβελάκης, Α. Μάνου), 1974

* Αχαρνίς (Δ. Σαββόπουλος), 1977

* Η εκδίκηση της γυφτιάς (Ν. Ξηδάκης, Δ. Σαββόπουλος, Ν. Παπάζογλου), 1978

* Τα δήθεν (Ν. Ξηδάκης, Ν. Παπάζογλου, Δ. Κοντογιάννης), 1978

* Τα τραγούδια της Χαρούλας (Μ. Λοίζος, Χ. Αλεξίου), 1980

* Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει (Χ. Νικολόπουλος, Δ. Κοντογιάννης),

* Παίξε Χρήστο επειγόντως (Χ. Νικολόπουλος, Ε. Βιτάλη, Π. Τερζής),

* Όλοι δικοί μας είμαστε (Χ. Νικολόπουλος, Ν. Παπάζογλου, Π. Τερζής),

* Ζεστά ποτά (Αδελφοί Κατσιμίχα, Μ. Ρασούλης παραγωγή),

* Να’ μαστε πάλι εδώ Ανδρέα (Α. Μικρούτσικος, Μ. Ρασούλης),

* Ναι στο ναι και ναι στο όχι (Μ. Ρασούλης, Ν. Ξηδάκης, Μ. Στεφανόπουλος),

* Τα ποδοσφαιρικά (Γ. Γαβαλάς),

* Διπλά σακατεμένος πειρατής (Γ. Γαβαλάς),

* Εσύ κι αν γίνεις υπουργός εγώ θα σ’ αγαπάω (Π. Βαγιόπουλος, Α. Ρασούλη Κουφουδάκη),

* Πότε Βούδας πότε Κούδας (Π.  Βαγιόπουλος, Ν. Παπάζογλου, Γλυκερία),

* Βαλκανιζατέρ (Π. Βαγιόπουλος, Γλυκερία, Α. Καρακότας), * Σελοτέιπ (Π. Βαγιόπουλος, Ο. Περίδης, Ν. Ρασούλη, Γ. Λίζος),

* Γεια σου κυρ Εισαγγελέα (Π. Βαγιόπουλος, Καφετζοπουλική κομπανία),

* Νοηματουργείο (Π. Βαγιόπουλος, Γ. Ξηδάκης, Γ. Λοίζος),

* Της άγνοιας ο γιος και το τραγούδι για τον Καστοριάδη (Μ. Ρασούλης),

* Τραγούδι για την Καλαμάτα (Π. Βαγιόπουλος),

* Το τραίνο φτάνει τελικά στην Κατερίνη (Χ. Παπαδόπουλος, Β. Λέκκας, Κ. Σιάπαντα, Ορέστης),

* Τι γυρεύεις μεσ’ την Κίνα Τσάκι Τσαν (Π. Βαγιόπουλος, Ν. Βενετσάνου, Ο. Περίδης),

* Αγάπα μας και μή μας χαιρετάς (Ν. Ρασούλι)

* Σκόρπια 1 (Ν. Ξηδάκης, Ν. Παπάζογλου, Γλυκερία), * Σκόρπια 2 (Χ. Αλεξίου, Σ. Μάλαμας)

* Όταν τραγουδούν τα ψάρια (Γ. Λίζος, ʼλεξ Λίζος),

* Σέπτικ Φλες – DEATH METAL I (Ν. Ρασούλι), Γαλλική παραγωγή,

* Σέπτικ Φλες – DEATH METAL IΙ (Ν. Ρασούλι), Γαλλική παραγωγή,

* ah elada sagapo (Ν. Παπάζογλου) Γερμανική εταιρία ΠΥΡΑΝΧΑΣ, Βερολίνο,

*Hummus Sapiens και η μνήμη των κύκλων (Yehuda Poliker)”

Εδώ, “στην ρωγμή του χρόνου”, εμείς λέμε ένα ζεστό αντίο  στον Μανώλη Ρασούλη.

Μανώλης Ρασούλης “Αχ Ελλάδα”

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*